Bijeenkomst 5: Op de foto, als Jezus.

9 oktober 2015

Deze bijeenkomst was het vervolg op de bijeenkomst hiervoor, waarin we de symboliek van een klassiek beeld hebben besproken in een podcast. In mijn geval ging het om 'Het Laatste Avondmaal' van Leonardo Da Vinci. Het bespreken van theorie was niet nodig, we konden bijna gelijk aan de slag met de opdracht: het post-moderniseren van het klassieke werk wat we behandeld hadden. 

In de receptieve fase werd dus weinig theorie besproken. Wel was het nodig dat we uitleg kregen over de bedoeling van deze les. We moesten in groepjes één van de klassieke werken die besproken is naspelen en hier een foto van maken. Vervolgens was het de bedoeling dat we deze scène nog verder gingen post-moderniseren door deze te bewerken met een photoshop-programma op de iPads. De opdracht van de les hiervoor was in tweetallen uitgevoerd, voor de meeste werken waren echter meer dan twee mensen nodig die op de foto moesten. Samen met andere tweetallen hebben we een groep gevormd, om het door ons behandelde werk uit te beelden.

Eerste versie van post-modernistisch Laatste Avondmaal.

In de productieve fase zijn we het beeld gaan bestuderen. We zijn vanzelfsprekend begonnen met de ontwerpfase. We hebben onder andere gekeken naar hoeveel mensen we nodig hadden, hoe de omgeving eruit zag, hoe de mensen precies zaten en wat er op de tafel nog meer te zien was. We hebben oog gehad voor detail, zo hebben we gelet op de v-vorm tussen Jezus en de vermoedelijke Maria Magdalena. Ook gingen we bedenken hoe we het schilderij post-modern konden maken. We hadden eten nodig en borden voor op de tafel, hiervoor zijn mensen naar de kantine gelopen om voorwerpen te zoeken die dit op een moderne manier konden vervangen. Een andere keuze die we hebben gemaakt is het omgooien van de geslachten. We hadden een groepje met 12 meisjes en 1 jongen. Aangezien volgens sommige theorieën Maria Magdalena op het schilderij staat, hebben we de jongen op haar plaats neergezet en de mannen vervangen door meisjes. Ik mocht zelf als Jezus op de foto.

In de ambachtelijke fase hebben we iedereen op de juiste plaats en in de juiste houding aan de tafel neergezet. Van een afstand hebben we gekeken of alles op zijn plek zat en alles in het beeld van de camera paste. Bij het nemen van de foto zelf was het al mogelijk om een effect toe te voegen, wij hebben gekozen voor discolichten, iets wat echt van deze tijd is. Nadat we de foto gemaakt hebben, hebben we deze naar alle groepsleden doorgestuurd. Toen zijn we in kleinere groepjes, van 2 of 3 studenten, begonnen met het bewerken van de foto om het geheel nog post-modernistischer te maken. Het eten wat op tafel staat hebben we in het laatste avondmaal al moderner gemaakt, gezien de titel van het werk leek het ons een mooi onderdeel om moderner te maken.Tijdens het bewerken hebben we ook op het eten gefocust. Het bewerken van de foto vond ik toch nog een lastige klus, maar we hebben er wel wat van kunnen maken.

Eindversie postmodernistisch Laatste Avondmaal.

De reflectieve fase kon ook deze les niet aan de hand van een beoordelingsmatrix. Wel heb ik ons werk kunnen vergelijken met het originele werk van Da Vinci. Ik vind de posities en de houdingen van onze foto goed overeenkomen met het schilderij. Het post-moderne vind ik op zich ook wel goed gelukt. Ik vind het uiteindelijke resultaat alleen zelf niet heel erg mooi, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat photoshop absoluut niet mijn sterkste punt is.

Bijeenkomst 4: Het Laatste Avondmaal.

8 oktober 2015

In deze bijeenkomst zijn we aan de slag gegaan met het onderscheid tussen klassieke, moderne en post-moderne werken. Eerst hebben we een opdracht gemaakt waarbij we plaatjes van klassieke, moderne en post-moderne werken op een juiste manier moesten verspreiden over verschillende tafels. Daarna was het de bedoeling dat we in tweetallen aan de slag gingen met een klassiek werk en de betekenis hiervan. We moesten een podcast maken over de betekenis van dit werk.

In de receptieve fase kregen we eerst uitleg over de klassieke, moderne en post-moderne kunst met daarbij enkele voorbeelden. Vervolgens konden we controleren of we de indeling goed begrepen aan de hand van kaartjes met daarop een klassiek, modern of post-modern werk. De drie tafels waaraan we zaten kregen ieder een fase toebedeeld en aan ons de taak om de plaatjes op de juiste tafel te krijgen. Dit bleek moeilijker dan verwacht. Vaak waren moderne en post-moderne beelden moeilijk uit elkaar te halen. Bij enkele afbeeldingen hebben we zelfs getwijfeld of het tot de klassieke of de post-moderne periode behoorde, de perioden die het verst uit elkaar liggen. Dat het soms moeilijk in te schatten was kan te maken hebben gehad met het feit dat er bij post-moderne kunst gebruik wordt gemaakt van beelden uit de twee eerdere perioden.

Om een werk op een juiste manier te kunnen interpreteren is het van belang dat je weet tot welke van deze fasen het behoort. En interpreteren was juist het onderwerp waar de volgende opdracht mee te maken had. In een tweetal moesten wij een beeld uit de klassieke periode van de westerse beeldcultuur kiezen, waarin symboliek een grote rol speelt. Het duurde niet lang om tot een beslissing te komen, het werd 'Het Laatste Avondmaal', zoals wij hier in Nederland het beroemde werk van Leonardo Da Vinci kennen. Van dit werk moesten we de titel, de maker en het jaartal waarin het is gemaakt onderzoeken. Daarnaast moesten we de belangrijkste aandachtspunten van dit werk benoemen, de inhoud ervan onderzoeken en de betekenis van het werk zien te achterhalen. Dit alles moest verwerkt worden in een podcast.

Het Laatste Avondmaal - Leonardo Da Vinci (1495 - 1498)

Na de receptieve fase volgde natuurlijk de productieve fase. We begonnen met het ontwerpen van de podcast door informatie op te zoeken over 'Het Laatste Avondmaal' en de symboliek die schuilgaat in dit werk. Er bleek erg veel informatie te zijn over dit werk, mede omdat het veel symboliek bevat. We hebben de symbolen die wij zelf het meest interessant en relevant vonden geselecteerd en een plan gemaakt voor de podcast: eerst een algemene introductie van het werk en vervolgens dieper ingaan op de symboliek.

Na het ontwerpen was het tijd voor het ambachtelijke werk, het opnemen van de podcast. Na wat laatste instructies heeft Daniëlle (mijn tweetal-partner) ons verhaal ingesproken met als achtergrond het schilderij van Da Vinci. Gedurende het filmpje heeft ze geprobeerd zo veel mogelijk aan te wijzen wat ze bespreekt. Na het opnemen hebben we het filmpje op YouTube gezet, het filmpje ziet er als volgt uit: Het Laatste Avondmaal.

Voor een reflectieve fase hebben we deze les niet erg veel tijd gehad. Natuurlijk is het schrijven van deze blog al een vorm van reflectie. De indeling in klassieke, moderne en post-moderne werken is deze les erg duidelijk voor mij geworden. Het is een mooie manier om leerlingen te laten zien dat er niet één juiste manier is om iets uit te beelden. Ik ga dan ook zeker met voorbeelden uit de drie categorieën werken in de beeldende vorming lessen die ik nog ga geven. Aan de hand van een beoordelingsmatrix kan ik onze podcast niet beoordelen. Ik vind wel dat wij in de 02:39 die het filmpje lang is goed een algemeen beeld hebben geschetst en genoeg de diepte in zijn gegaan. Ik ben dan ook trots op wat we samen neergezet hebben.